Zgodność produktu w Maroku

IMANOR (Institut Marocain de Normalization) jest krajowym organem normalizacyjnym Maroka i jest odpowiedzialny za normalizację w Maroku. Powstała w 2010 roku. Jej misją jest m.in.:

• Wydaj standardy marokańskie
• Poświadczam zgodność z normami i odniesieniami normatywnymi
• Publikuj i rozpowszechniaj standardy oraz powiązane produkty i informacje

Normy marokańskie są w większości przypadków zharmonizowane z międzynarodowymi i europejskimi normami EN.

Oznaczenie CMIM jest jednym z filarów zgodności produktu w Maroku.

Znak Cم (CMIM) poświadcza zgodność z przepisami produktów oferowanych do sprzedaży na rynku w Maroku. Oznaczenie certyfikujące służy głównie do zapewnienia bezpieczeństwa towarów przemysłowych na rynku marokańskim. Jej teksty operacyjne określają wymogi prawne dotyczące tych produktów.

Po uzyskaniu zatwierdzenia znaku CMIM nie trzeba odnawiać, o ile spełnione są następujące dwa warunki:

• firma (np. producent) posiada odpowiednie środki i kontrole w celu zapewnienia ciągłej zgodności z obowiązującymi przepisami
• odpowiednie przepisy na to pozwalają i nie stanowią inaczej.

Zakres znaku Cم (CMIM) obejmuje produkty przemysłowe objęte ustawą 24-09 o bezpieczeństwie produktów i usług oraz niektórymi szczegółowymi przepisami technicznymi. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją trzy grupy produktów, których dotyczy to oznaczenie certyfikacyjne i które są przedmiotem niektórych rozporządzeń ministerialnych:

• sprzęt elektryczny przeznaczony do użytku w określonych granicach niskiego napięcia (dekret nr 2573-14)
• produkty elektryczne podlegające testom kompatybilności elektromagnetycznej (EMC) (dekret nr 2574-14)
• i zabawki (dekret 2575-14).

Należy pamiętać, że nie wszystkie produkty elektryczne i zabawki muszą być zgodne z przepisami dotyczącymi znaku Cć. Dlatego przed umieszczeniem logo na swoim produkcie prosimy o sprawdzenie zakresu stosowania odpowiedniego rozporządzenia ministerialnego.

Wyłączenia w regulaminie można znaleźć m.in. w:

• Artykuł 3 rozporządzenia ministerialnego dotyczącego kompatybilności elektromagnetycznej sprzętu elektrycznego.
• Załącznik 1 do Rozporządzenia Ministerialnego dotyczącego wyrobów przeznaczonych do stosowania w określonych granicach niskiego napięcia,
• Załącznik 1 do rozporządzenia ministerialnego w sprawie bezpieczeństwa zabawek.

Te trzy dekrety są identyczne z następującymi dyrektywami europejskimi – dyrektywą o niskim napięciu, dyrektywą o kompatybilności elektromagnetycznej i dyrektywą w sprawie bezpieczeństwa zabawek.

Wymogi dokumentacyjne

Aby zachować zgodność z przepisami marokańskimi, należy sporządzić dokumentację techniczną i utworzyć Deklarację zgodności, a także umieścić znak Cم (CMIM) na swoich produktach.

Dokumentacja techniczna musi wykazywać, że wszystkie odpowiednie oceny zgodności zostały przeprowadzone pomyślnie i zawierać informacje o samym produkcie. W tym zakresie dokumentacja powinna zawierać co najmniej następujące informacje:

• Ogólny opis danego produktu
• Projekt koncepcyjny produktu
• Rysunki produkcyjne i schematy kluczowych dla bezpieczeństwa komponentów, obwodów i podzespołów
• Lista wszystkich użytych komponentów i materiałów
• Opisy i wyjaśnienia wymagane do zrozumienia powyższych rysunków i schematów oraz działania produktu
• Lista norm zharmonizowanych (EN) zastosowanych w całości lub w części
• Opisy rozwiązań zastosowanych w celu spełnienia celów bezpieczeństwa Rozporządzenia Ministerialnego w przypadku nie zastosowania norm zharmonizowanych
• Wyniki wszelkich przeprowadzonych obliczeń projektowych i przeprowadzonych badań.
• Choć nie jest to obowiązkowe, zaleca się załączenie zdjęcia produktu w dokumentacji technicznej. W przeciwnym razie należy zastosować inne odpowiednie środki umożliwiające identyfikację produktu.

Jak wspomniano powyżej, w celu udowodnienia zgodności można zastosować normy EN. Dzieje się tak dlatego, że normy marokańskie (NM) są często identyczne z normami zharmonizowanymi UE (EN). Należy pamiętać, że Deklaracja zgodności powinna wymieniać normy NM zamiast norm EN. Dodatkowo do dokumentacji technicznej należy dodać tabelę porównawczą norm EN/NM. Jeżeli nie spełniasz tego ostatniego warunku, upewnij się, że dokumentacja techniczna wykazuje zgodność produktu z normami marokańskimi. Odniesienia do norm NM można znaleźć w marokańskim instytucie normalizacji (IMANOR).

Dokumentacja techniczna musi być sporządzona w języku arabskim, francuskim lub angielskim, natomiast Deklaracja zgodności musi być sporządzona w języku arabskim lub francuskim. Wszystkie informacje przeznaczone dla użytkowników końcowych (np. instrukcje użytkowania) muszą być sporządzone przynajmniej w języku arabskim, zgodnie z art. 31 ustawy 24-09.

Oznaczenie CMIM

Od stycznia 2020 r. odpowiedzialność za umieszczenie znaku Cم (CMIM) na powierzchni produktu ponosi wyłącznie producent. Oznacza to, że produkty przed wprowadzeniem do Maroka muszą być w pełni zgodne z przepisami i odpowiednio oznakowane.

Do 31 grudnia 2019 r. importerzy mogli także etykietować produkty, o ile posiadali do tego upoważnienie.

Umieszczając znak CMIM na produktach, należy przestrzegać następujących wymagań dotyczących etykiety:

• Oznaczenie produktu musi być umieszczone na powierzchni produktu w sposób widoczny, czytelny i nieusuwalny
• Powinien zawierać inicjały (C) i (م) oraz spełniać warunki formy, wyglądu i prezentacji określone w szczegółowych przepisach technicznych.
• Żadne inne oznaczenia nie powinny wpływać na widoczność, czytelność i znaczenie znaku Cم (CMIM).
• Wymiar pionowy litery „C” nie może być mniejszy niż 6 mm.
• Logo musi być eksponowane na powierzchni produktu. Jeżeli charakter produktu na to nie pozwala, na opakowaniu oraz w dokumentach towarzyszących można umieścić znak Cم (CMIM).

Zamiast Cم (CMIM) nie można używać europejskiego oznakowania CE. Oznakowanie CE to europejskie oznaczenie certyfikujące produkt, które jest obowiązkowe dla różnych produktów sprzedawanych na jednolitym rynku UE i nie może zastąpić marokańskiego znaku Cم. Dlatego Twoje produkty muszą być zgodne ze znakiem Cم, aby mogły być sprzedawane na rynku w Maroku.

Należy jednak pamiętać, że jeśli Twoje towary są już zgodne z CE, marokański proces regulacyjny jest uproszczony. W takim przypadku należy wykonać następujące czynności:

• przeprowadzić badanie w celu zidentyfikowania marokańskich przepisów i norm, które odpowiadają przepisom europejskim i normom EN właściwym dla Twojego produktu,
• zapewnić zgodność z wszelkimi wymaganiami, które nie są objęte prawodawstwem europejskim.

Równolegle ze znakiem Cم (CMIM), marokańskie Ministerstwo Przemysłu, Handlu, Gospodarki Ekologicznej i Cyfrowej (MCINET) ustanowiło niedawno program „weryfikacji zgodności (VoC)” mający na celu poświadczenie, że produkty importowane do Maroka są zgodne z krajowymi przepisami dotyczącymi produktów jakość i bezpieczeństwo. Program VoC obowiązuje od 1 lutego 2020 roku i powstał w woj Informacja dla Ministra Przemysłu z 16.12.2019.

Konkretne produkty konsumenckie i przemysłowe przeznaczone do importu do Maroka podlegają badaniu zgodnie z art. z lokalnymi normami NM, które są częściowo zharmonizowane z normami ISO lub EN. Inspekcję przedwysyłkową należy przeprowadzić w kraju eksportu lub na terytorium Maroka (kontrola miejsca przeznaczenia) – w zależności od kategorii produktów objętych regulacją (patrz „Produkty objęte zakresem” powyżej). W obu przypadkach ocena zgodności kończy się Certyfikatem Zgodności (CoC) – wykazującym, że produkty spełniają obowiązujące normy i przepisy. Można wybrać trzy różne ścieżki certyfikacji, w zależności od charakteru i częstotliwości importu.

Program weryfikuje zgodność wszystkich produktów objętych przepisami w odpowiednich krajach eksportujących w szeregu sektorów, w tym:

• Chemikalia, takie jak detergenty, farby, bitumy, zapałki, zapalniczki
• Materiały budowlane takie jak (rury, blachy, sprzęt sanitarny, izolacja, panele drewniane, cement, okna, szkło…)
• Elektryka i elektronika
• Urządzenia gazowe, olejowe
• Tekstylia, skóra, obuwie i odzież
• Sprzęt ochrony osobistej, kaski motocyklowe
• Materiały mające kontakt z żywnością, takie jak przybory kuchenne i naczynia
• Tworzywa sztuczne
• Części zamienne do samochodów, w tym opony
• Produkty budowlane
• Zabawki, parki i kosze dla dzieci, pieluszki dziecięce, meble

Określone produkty będą wymagały lokalnej weryfikacji poprzez kontrolę miejsca docelowego.

To są:

• Części zamienne do pojazdów silnikowych – Opony, akumulatory, Okładziny hamulcowe (klocki hamulcowe), Szyby, Elementy filtrujące, Mechaniczny przewód sterujący, Resory piórowe
• Części zamienne do motocykli – Komory powietrzne
• Wyroby budowlane – Płytki ceramiczne, Cement, Wyroby sanitarne, Krany, Płyty uszczelniające, Rury plastikowe
• Urządzenia gazowe – grzejniki gazowe, podgrzewacze wody gazowe
• Materiały konstrukcyjne – Walcówka, Pręty stalowe do zbrojenia betonu, Panele drewniane
• Produkty elektryczne – ładowarki do telefonów komórkowych, wyłączniki automatyczne
• Koce, Dywaniki i wykładziny, Meble, Artykuły odzieżowe inne niż odzież robocza, Obuwie inne niż obuwie będące sprzętem ochrony osobistej, pieluszki dziecięce, Maski ochronne z włókniny do użytku niemedycznego, Maski ochronne z tkaniny do użytku niemedycznego.

Sprzęt telekomunikacyjny podłączany do sieci publicznej oraz instalacje radiowe podlegają wstępnemu zatwierdzeniu typu przez Krajową Agencję Regulacji Telekomunikacji (ANRT).

Wniosek o homologację typu obejmuje złożenie następujących dokumentów:

• Formularz wniosku (załącznik nr 1);
• Dokumentacja techniczna określająca interfejsy zawarte w sprzęcie, wszystkie jego cechy i standardy. W przypadku instalacji radiowych dokumentacja ta musi wskazywać odpowiednie parametry radiowe sprzętu (pasmo częstotliwości, moc, wartość SAR lub równoważny poziom pola).
• Prospekt emisyjny lub krótki raport techniczny identyfikujący interfejsy zawarte w sprzęcie.

Żądanie to można przesłać drogą elektroniczną do ANRT.

Homologacja typu udzielana jest na okres 10 lat.

Standardy certyfikacji ANRT opierają się na europejskich normach EN wynikających z dyrektywy RED w sprawie urządzeń radiowych 2014/53/UE, która określa wymagania dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa, kompatybilności elektromagnetycznej i efektywnego wykorzystania częstotliwości radiowych.

Etykietowanie jest obowiązkowe i należy je przeprowadzić zgodnie z ANRT/DG/N°12/04 (grudzień 2014) dla wszystkich importowanych i zatwierdzonych urządzeń końcowych lub instalacji radiowych.

Każde urządzenie końcowe lub zatwierdzona instalacja radiowa, przed wprowadzeniem na rynek, powinna zostać oznakowana nieusuwalną przywieszką – patrz wzór w Załączniku 4, zgodnie z decyzją ANRT/DG/N° 12/04 z dnia 29 grudnia 2004 r.

Jakikolwiek sprzęt sprzedawany publicznie i niewłaściwie oznakowany, jest uważany za nieautoryzowany.